CRITIC'S PICKS: The best of Jean-Luc Ponty Updated November 12, 2009 9:39 AM King Kong (1969): A wonderfully animated record devoted almost exclusively to the compositions of Frank Zappa. Jean-Luc Ponty (born 29 September 1942) is a French jazz violinist and composer. Ponty was born into a family of classical musicians on 29 September 1942 in Avranches, France. His father taught violin, his mother taught piano. At sixteen, he was admitted to the Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris, graduating two years later with the institution's highest honor, Premier Prix Humair, Louiss, and Ponty: Trio HLP (1966) Sunday Walk (1967) More than Meets the Ear (1968) Live at Donte's (1969) Electric Connection (1969) Jean-Luc Ponty Experience with the George Duke Trio (1969) King Kong: Jean-Luc Ponty Plays the Music of Frank Zappa (1970) Open Strings (1971) Live at Montreux 72 (1972) Upon the Wings of Music (1975 Printed in the USA. Manufactured in Canada. UMRK Transfer & Remix 1992-93. The Lost Episodes compiles previously unreleased material, much of the material covering dates from early in Zappa's career. Date / Location / Original recording medium / Remix facility / Album (s) on which song appears: An alumnus of Miles Davis and Tony Williams’ Lifetime, McLaughlin had helped create that genre with the first incarnation of Mahavishnu — yet this version of the band was not the lean fiery quintet as first assembled, but instead an expanded ensemble including violinist Jean Luc Ponty (fresh off his stint with Frank Zappa) and keyboardist Jeff Beck / mahavishnu orchestra / Jean Luc Ponty May 10, 1975 Milwaukee, Wisconsin, United States Added by Zimtrim Latest Photos View All Photos Frank Zappa / mahavishnu orchestra / John Hammond Jr. May 12, 1973 Detroit, Michigan, United States Uploaded by Zimtrim . Jean-Luc Ponty - King Kong: Jean-Luc Ponty Plays The Music Of Frank Zappa (1970) [Vinyl] Artist: Title: King Kong: Jean-Luc Ponty Plays The Music Of Frank Zappa (1970) Year Of Release: 2011 Label: Friday Music Genre: Jazz, Fusion Quality: FLAC (tracks) [24/96] [Vinyl, LP] Total Time: 44:41 Total Size: 957 MB RE-UP Jean-Luc Ponty - The Very Best (2000) Artist: Jean-Luc Ponty Title: The Very Best Year Of Release: 2000 Label: Rhino Genre: Crossover Jazz, Fusion Quality: FLAC (image+.cue, log, Artwork) Total Time: 78:41 Total Size: 503 MB RE-UP Jean Luc Ponty - Jean-Luc Ponty in Concert (1999) Artist: Jean-Luc Ponty Title: Jean-Luc Ponty in Concert Year Of Release: October 23, 1999 Label: JLP Productions Genre: Jazz, Fusion, Smooth Jazz Quality: MP3, 320 Kbps Total Time: 01:10:53 Total Size: 187 MB Re-Up Jean-Luc Ponty - More Than Meets The Ear (1968) Artist: Jean-Luc Ponty Title: More Than Meets The Ear Year Of Release: 1968 Label: World Pacific Genre: Jazz, Fusion Quality: MP3, 320 Kbps Total Time: 34:34 Total Size: MB Re-Up Jean-Luc Ponty - Electric Connection (1969) 320 Kbps Artist: Jean-Luc Ponty Title: Electric Connection Year Of Release: March 3, 1969 - March 4, 1969 Label: One Way Records Genre: Jazz, Fusion Quality: MP3, 320 Kbps Total Time: 38:43 Total Size: MB Re-Up Jean-Luc Ponty - The Best of Jean-Luc Ponty (2002) FLAC Artist: Jean-Luc Ponty Title: The Best of Jean-Luc Ponty Year Of Release: May 11, 1987–March 27, 1991 Label: Columbia Genre: Jazz, Smooth jazz, Fusion, Jazz-Rock Quality: Flac lossless Total Time: 56:49 Total Size: 361 MB Re-Up Jean-Luc Ponty - Original Album Series (5CD-BOX) 2012 Artist: Jean-Luc Ponty Title: Original Album Series Year Of Release: 2012 Label: Warner Music [8122-796920-0] Genre: Jazz, Fusion, Electric Violin Quality: FLAC (*tracks) Total Time: 03:11:16 Total Size: 1,19 GB (+5%rec.) Re-Up Jean-Luc Ponty - Electric Connection (1969/2018) Artist: Jean-Luc Ponty Title: Electric Connection Year Of Release: 1969/2018 Label: CM BLUE NOTE (A92) Genre: Jazz, Fusion Quality: 320 kbps | FLAC (tracks) Total Time: 00:40:29 Total Size: 95 mb | 268 mb Jean-Luc Ponty - Aurora (1975) Artist: Jean-Luc Ponty Title: Aurora Year Of Release: 1975 Label: Wounded Bird Records Genre: Jazz, Fusion, Jazz-Funk Quality: FLAC (tracks) Total Time: 38:04 Total Size: 214 MB RE-UP Jean-Luc Ponty - More Than Meets The Ear (1969) CD Rip Artist: Jean-Luc Ponty Title: More Than Meets The Ear Year Of Release: 1969 Label: One Way Records[S21-17605] Genre: Jazz, Fusion Quality: FLAC (Image + .cue,log,scans) Total Time: 34:34 Total Size: 234 MB(+3%) Jean-Luc Ponty - The Atlantic Years (2018) Artist: Jean-Luc Ponty Title: The Atlantic Years Year Of Release: 2018 Label: Warner Music Group - X5 Music Group Genre: Jazz, Fusion Quality: 320 kbps | FLAC (tracks) Total Time: 01:23:23 Total Size: 196 mb | 535 mb Jean-Luc Ponty - The Acatama Experience (2007) Flac Artist: Jean-Luc Ponty Title: The Acatama Experience Year Of Release: 2007 Label: Koch Records[KOC-CD-4233] Genre: Jazz, Contemporary Jazz Quality: FLAC (image + .cue,log,scans) Total Time: 59:06 Total Size: 383 MB(+3%) Re-Up Jean-Luc Ponty - With Kurt Edelhagen and His Orchestra (2001) 320 kbps Artist: Jean-Luc Ponty Title: With Kurt Edelhagen and His Orchestra Year Of Release: 2001 Label: Stardust Genre: Jazz Quality: MP3/320 kbps Total Time: 37:56 Total Size: 90 MB(+3%) Re-Up Jean-Luc Ponty - New Violin Summit (1971) Artist: Jean-Luc Ponty Title: New Violin Summit Year Of Release: 1971 Label: MPS Records Genre: Jazz, Jazz Fusion, Rock Quality: Mp3, 320 Kbps Total Time: 79:39 Total Size: MB Re-Up Jean-Luc Ponty King Kong: Jean-Luc - Ponty Plays the Music of Frank Zappa (1969) Artist: Jean-Luc Ponty Title: King Kong: Jean-Luc Ponty Plays the Music of Frank Zappa Year Of Release: March 14, 1969 - March 15, 1969 Label: Blue Note Genre: Jazz, Fusion, Jazz Rock Quality: MP3, 320 Kbps Total Time: 43:42 Total Size: MB Re-Up Jean-Luc Ponty - The Jean-Luc Ponty Experience (1969) FLAC Artist: Jean-Luc Ponty, George Duke Title: The Jean-Luc Ponty Experience Year Of Release: 1969 Label: One Way Records Genre: Jazz, Fusion Quality: Flac lossless Total Time: 39:26 Total Size: 243 MB Jean-Luc Ponty - Live at Chene Park (1996) FLAC Artist: Jean-Luc Ponty Title: Live at Chene Park Year Of Release: June 29, 1996 Label: Atlantic Genre: Jazz, Post Bop, Fusion Quality: Flac lossless Total Time: 01:10:56 Total Size: 524 MB Jean-Luc Ponty - A Taste For Passion (1979) Artist: Jean-Luc Ponty Title: A Taste For Passion Year Of Release: June, 1979 - July, 1979 Label: Atlantic Genre: Jazz, Smooth Jazz, Fusion Quality: MP3, 320 Kbps Total Time: 39:55 Total Size: MB Re-Up Jean-Luc Ponty - The Best of the Pacific Jazz Years (2001) 320 kbps Artist: Jean-Luc Ponty Title: The Best of the Pacific Jazz Years Year Of Release: 2001 Label: Pacific Records Genre: Jazz, Crossover Jazz, Jaz Fusion Quality: MP3/320 kbps Total Time: 62:21 Total Size: 147 MB(+3%) Re-Up Jean-Luc Ponty - With Kurt Edelhagen and His Orchest (2001) Artist: Jean-Luc Ponty Title: With Kurt Edelhagen and His Orchestra Year Of Release: 2001 Label: Stardust [CRCL-8855] Genre: Jazz Quality: FLAC (image + .cue,log,scans) Total Time: 37:56 Total Size: 151 MB(+3%) Re-Up The low-budget seduction of a classical/jazz violinist and an ad hoc orchestra. Kronomyth Beauty and the Harry, you’re a beast. This is basically Frank Zappa making an orchestral jazz/rock record on Dick Bock’s dime, with wonderful results. Bock had signed French violin sensation Jean-Luc Ponty to his World Pacific Jazz label but, frankly, didn’t know what to do with him. Frank did. He assembled various Mothers and talented others into an ad hoc, all-star band and gave them some of his most daunting compositions to reinterpret in a jazz fusion and small orchestra setting. The album’s centerpiece is the nearly 20-minute “Music For Electric Violin And Low-Budget Orchestra,” on which Zappa makes his most compelling case yet for consideration as a serious modern classical composer. In fact, King Kong is the first album where Zappa casts himself primarily in the role of composer; he steps into the fray only once, for the lone Ponty original, “How Would You Like To Have A Head Like That.” Ponty, for his part, finally gets some great material to work with, not to mention some great studio musicians including Ernie Watts, John Guerin, Wilton Felder and Vince DeRosa. King Kong also marks the first collaboration between Frank Zappa and George Duke, who would go on to become a permanent fixture in the Mothers. In every way, this is a quantum leap in Ponty recordings; nothing he recorded before this was as revolutionary or mind-expanding. Ponty’s violin also brings a more melodic touch to the material; “Idiot Bastard Son” has never sounded so charming, and the version of “Twenty Small Cigars” recorded here is simply gorgeous (Zappa would revisit this on Chunga’s Revenge). King Kong is a work of musical genius, a high point in the early catalog of Ponty and Zappa. Honestly, there was little in Ponty’s previous work to suggest a convergence of styles between the jazz violin prodigy and the brooding composer, but there’s no denying that the pairing is magic. Dick Bock deserves a lot of credit for bringing the two musicians together and putting artistic ideals over commercial interests; this album is as much a part of his legacy as Zappa’s or Ponty’s. Original LP Version A1. King Kong (4:54) A2. Idiot Bastard Son (4:00) A3. Twenty Small Cigars (5:35) A4. How Would You Like To Have A Head Like That (Jean-Luc Ponty) (7:14) B1. Music For Electric Violin And Low-Budget Orchestra (19:20) B2. America Drinks And Goes Home (2:39) All songs written and arranged by Frank Zappa unless noted. The Players Jean-Luc Ponty (electric violin, baritone violectra), George Duke (electric piano, piano) with Harold Bemko (cello on B1), Donald Christlieb (bassoon on B1), Gene Cipriano (oboe & English horn on B1), Vincent DeRosa (French horn & descant on B1), Gene Estes (vibes & percussion on A1), Wilton Felder (Fender bass on A2/A3/A4/B2), John Guerin (drums on A2/A3/A4/B2), Arthur Maebe (French horn & tuben on B1), Jonathan Meyer (flute on B1), Buell Neidlinger (bass on A1/B1), Milton Thomas (viola on B1), Arthur D. Tripp, III (drums on A1/B1), Ian Underwood (tenor sax on A1, conductor on B1), Ernie Watts (alto & tenor sax on A2/A3/A4/B2), Frank Zappa (guitar on A4). Produced by Richard Bock; engineered by Dick Kunc. The Pictures Art direction and design by Ron Wolin. The Plastic Released on elpee on May 25, 1970 in the US (World Pacific Jazz, ST-20172), in September 1970 in the UK (Liberty, LBS 83375) and France (Liberty, and in 1970 in Japan (Liberty, LP-8982). Re-issued on elpee and cassette in 1973 in Italy (United Artists, UASL/30 UASL 29485). Re-issued on compact disc in 1993 in the US and the UK (Blue Note, 7 89539 2). Re-released on 180g vinyl elpee in 2011 (Friday Music). Re-released on 24-bit remastered compact disc on June 20, 2012 in Japan (World acific, TOCJ-50269). W wrześniu, 79 lat temu urodził się jeden z największych skrzypków w historii nie tylko jazzu, ale i muzyki w ogóle. Człowiek, który przejął pałeczkę po Stephanie Greppellim i stanął w forpoczcie ekipy, która wyniosła ów instrument na nowy poziom. Muzyk, o którego albumach mogę powiedzieć, że są prawdziwą biblią, wzorcem z Sevres dla muzyki fusion – Jean-Luc Ponty. Ponty miał zdecydowanie łatwiejszy start, niż większość wojennego i powojennego pokolenia. Jego rodzice grali na co dzień muzykę klasyczną, matka na fortepianie, ojciec na skrzypcach. Stąd prosta droga do grania od najmłodszych lat. Ponty okazała się tym „cudowym dzieckiem”, w wieku 16 lat dostał się na słynne Konserwatorium Paryskie, które ukończył z najwyższymi wyróżnieniami. W międzyczasie ojciec nauczył go grać także na klarnecie, a Ponty skosztował muzyki Milesa i Coltrane’a – i tak ziarno niepewności, co do kariery muzyka klasycznego, zostało zasiane. W ciągu dnia był wirtuozem skrzypiec w filharmoniach, wieczoram uciekał do jazzowych klubów, gdzie pomykał na saksofonie. W końcu nadszedł moment wyboru… Dziś te rozterki brzmią jak z XIX-wiecznej powieści, w latach 60. były tak naprawdę bardzo typowe. Identyczny konflikt przeżywał Michał Urbaniak czy Jerry Goodman, przyszła podpora Mahavishnu Orchestra, choć ten drugi od klasyki uciekał do hipisowskiego rocka. Jaki był ostateczny wybór, dobrze wiemy. Oczywisty nie był za to wybór instrumentu. Skrzypce przecież jeszcze niedawno były instrumentem zarezerwowanym dla ludowych kapel. Ilu wielkich skrzypków znał w latach 60. jazz, poza Grappellim i Stuffem Smithem? Na jakich albumach, zaliczanych do ścisłego kanonu kllasycznego jazzu można było usłyszeć skrzypce? Ponty jednak zaryzykował – i zaczął robić furorę… ale tylko w Europie. Pierwsze albumy, nagrywane w klasyczych składach, wydawano wyłącznie we Francji. Tym, co trzeba chociaż raz usłyszeć, jest wyśmienite „Jazz Long Playing” z 1964 r. Kawał dobrego, klasycznego jazzu ze znakomitymi, wirtuozowskimi solówkami. Była to jednak zdecydowanie muzyka przeszłości, powrót do dawnych, be-bopowych czasów. Jakie więc były nadzieje dla tego instrumentu na przyszłość? Zanim przyszła odpowiedź, było spore zainteresowaniem muzykiem w całej Europie. Ponty pojawiał się na różnych festiwalach, a w 1966 wystąpił w Szwajcarii na jednej scenie, z dotychczasowymi gigantami instrumentu – Grappellim, Smithem czy duńczykiem Svendem Asmussenem. Kolejnym krokiem było podpisanie kontraktu z niemieckim labelem SABA, który gromadził młode, nowocześnie grający talenty ze Starego Kontynentu. Nagrał dla nich świetne „Sunday Walk”, postępowe jeśli chodzi o technikę gry na skrzypcach, oraz „More Than Meets the Ear”, wkraczające powoli w nową erę – są akcenty free, nietypowe zabiegi aranżacyjny czy cover beatelsowskiego „With a Little Help From My Friends”. Ale zdecydowanie ciekawsze są dwa inne albumy, na których wystąpił Ponty. Pierwszy to skręcający w stronę awangardy „Free Action” niemieckiego pianisty – Wolfganga Daunera. Tu już nie ma swingujących temacików, jest konfrontacja z młodymi, wkurzonymi jazzmanami. Do akcji poszło nawet preparowane piano. Oprócz tego jest jeszcze jedna perełka, która powala swoim zamysłem i rozmachem oraz każe nam się zastanowić, czemu tak dużo wiemy o jazzie amerykańskim, gdy dosłownie obok nas nagrywano tak potężną miksturę jazzu i autentycznej muzyki arabskiej – „Noon in Tunisia” autorstwa pianisty, kompozytora i dyrygenta George Gruntza. Na sesję załapał się także i Ponty. Znakomitych muzyków w kręgu młodej, jazzowej awangardy końca lat 60. było wielu, ale mało któremu udało się przebić. Ponty miał, oprócz talentu, także i szczęście. W 1969 roku został zaproszony na koncerty na zachodnie wybrzeże USA, gdzie ktoś postanowił go ustawić z innym, obiecującym pianistą – Georgem Dukiem. Chociaż obaj panowie świetnie bawili się grając popularne tematy ( „Cantalope Island”), miks elektrycznego piania i elektrycznych skrzypiec zrobił furorę. Koncertowe nagranie, wydane jako „The Jean-Luc Ponty Experience” to jeden z protoplastów jazz-rocka. Nagranie nie przyniosło mu co prawdy natychmiastowej sławy, ale obaj muzycy mieli szczęście raz jeszcze – na jednym z koncertów siedział Frank Zappa. Niedługo potem obaj wskoczyli z nim do studia. Ponty zagrał na „Hot Rats”, dziś albumie o statusie kultowego, a Zappa napisał i zaaranżował dla Francuza szereg absolutnie genialnych utworów. Wydaje się jednak, że albo Ponty nie dostał szansy na pociągnięcie dalej tego artystycznego sukcesu. Z czysto prozaicznych przyczyn – kłopoty z otrzymaniem wizy. Nawet John McLaughlin próbował ściągnąć skrzypka do swojego zespołu, ale okazało się, że byłoby to zwyczajnie zbyt trudne. Być może sam Ponty potrzebował też czasu, aby dorosnąć artystycznie. Z punktu, który może wydawać się szczytem, Ponty zszedł ponownie do kręgu awangardy, gdzie przez parę lat nagrywał z rozmaitymi muzykami, ale ciężki mi określić któreś z jego nagrań mianem znakomitego. Był świetny występ na europejskim Violin Summit w 1971 r., a tam soczysty duet z Urbaniakiem (wydane na labelu MPS). Był krótki występ na „Honky Chateau” Eltona Johna oraz mało znanym albumie „Aria” włoskiego wokalsty z kręgu rocka progresywnego. Były w końcu autorskie „Open Strings” i rejestracja koncertu z Montreux w 1972 roku, tylko żadna z nich nie jest albumem na miarę swoich czasów. Są też różne rejestracje wideo, takie jak ta poniższa, która każą się zastanawiać czemu Ponty nie wszedł do studia z silnym, elektrycznym składek? Jak sam skrzypek odpowiedział mi, w wywiadzie na potrzeby powstającej książki o Mahavishnu Orchestra: “Byliśmy młodzi i generalnie skupialiśmy się na eksperymentach. Mieliśmy z tego powodu dużo radości i ciągle uczyliśmy się od siebie nawzajem”. Podejrzewam jednak, że za tymi latami fonograficznego zastoju mogły stać inne przyczyny. Niezależnie od tego, ten moment przełomu w końcu nadszedł. Najpierw ponownie pojawił się Zappa. Ponty odbył z nim długą trasę (polecam znakomite, choć absurdalnie drogie wydawnictwo CD „Road Tapes, Venue #2”) oraz wpadł do studia, udzielając się w utworach, które trafiły na fantastyczne LP „Over-Nite Sensation” i „Apostrophe(‘)”. A potem ponownie odezwał się McLaughlin, który na samym początku 1974 roku rozwiązał zespół, by za chwilę stworzyć nową Orkiestrę. Ponty zaproszenie przyjął i nagrał z gitarzystą jeden z najbardziej powalających albumów lat 70. – wsparte przez orkiestrę „Apocalypse”. A zaraz po tym ruszył z nim trasę, która – moim skromnym zdaniem – jest jedną z najpiękniejszych rzeczy, jakie przydarzyły się muzyce jazzowej. Ekipa bardzo szybko się rozpadła, a za wszystkiem miał stać dość despotyczny charakter McLaughlina, który nie przyznał koledze żadnych „creditsów” na drugim albumie nowego Mahavishnu Orchestra –„Visions of the Emerald Beyond”. Ponty nie rozpoczał, szybko dostał propozycję dołączenia do Return To Forever, z czego grzecznie zrezygnował, bo pojawił się także kontrakt z Atlanticu. Kontrakt, który rozpoczął absolutnie nowy rozdział w muzyce fusion. O muzyce, nagraj w latach 1975-1980, można by pisać długo. Aby uniknąć jednak wodospadu słodkich przymiotników, powtórzę wyrażone wcześniej zdanie – to biblia muzyki jazz-rockowej. Ponty znalazł idealną formułę na połączenie jazzu z elektrycznymi, nowoczesnymi formami, kojarzącymi się z tym, co wyczyniali przedstawiciele rocka progresywnego. Do tego dobierał genialnych współpracowników, którzy idealnie realizowali jego koncepcje. Na przypomnienie zasługuje geniusz syntezatorów – Allan Zavod. Częścią tego sukcesu była po części elektronika, a konkretnie rozmaite efekty, który ogromnie rozwijały możliwości gry na skrzypcach. Sam Ponty szybko zresztą zaczął interesować się instrumentami klawiszowymi, w jego muzyce pojawiały się elementy ambientu czy nowoczesnej elektroniki. Wraz z albumami „Mystical Adventures” czy „Individual Choice” z pozytywnym efektem eksplorował nowe rejony. Na tym ostatnim zagrał także ponownie, po „Enigmatic Ocean” z 1977 roku, ze wspaniałym Allanem Holdsworthem Lata 80. były jednak bezlitosne, granica między ciekawymi brzmieniami elektroniki a kiczem była cienka. Ponty stąpał po ludzie, który raz elegancko się trzymał, a raz pękał. Przyzwoite, ale coraz dalsze od dawnych lat świetności albumy, ładnie przełamała „Tchokola” – płyta łącząca jazz z bardziej popowo potraktowaną muzyką afrykańską. Równie ciekawy okazał się także reunion z dawnymi znajomymi – Stanleyem Clarkiem i Alem Di Meolą, którzy stworzyli akustyczny projekt „Rite of the Strings”. Ostatnie dwie dekady nie były już tak płodne, ale Francuzowi udało się cały czas trzymać fason i kolejne albumy to wciąż miłe reminescencje jego dawnych, jazz-rockowych pomysłów. To samo się tyczy koncertów. Miałem przyjemność słuchać Ponty’ego w 2009 roku w Poznaniu i występ był zdecydowanie powyżej moich nie tak małych oczekiwań. A czym się zajmuje Ponty dziś? Komponuje, aranżuje i… nagrywa album z Jonem Andersonem, czołowym wokalistą dawnego Yes. Wspaniały fragment ogromnego dorobku jednej z najważniejszych postaci światowego jazzu, francuskiego skrzypka Jean-Luca Ponty'ego, który współpracował z takimi gigantami jak Frank Zappa, czy Mahavishnu Orchestra. W boxie z cyklu "Original Album Series" znalazło się pięć płyt genialnego Francuza, które zarejestrował w latach 1975-78 dla wytwórni Atlantic. Wszystkie utrzymane są w stylu fusion. Do kartoników z replikami oryginalnych okładek włożono studyjne płyty "Upon The Wings Of Music", "Aurora", "Imaginary Voyage", "Enigmatic Ocean" (numer jeden na liście jazzowych krążków "Billboardu") oraz "Cosmic Messenger". Wśród muzyków, którzy pojawili się na wymienionych albumach, są między innymi znany z megahitu "Ghostbusters" Ray Parker Jr., znakomity gitarzysta Daryl Stuermer ( Phil Collins), Allan Holdsworth, genialny perkusista Steve Smith. Niepowtarzalna okazja poznania klasyki fusion. ID produktu: 1065442286 Tytuł: Original Album Series: Jean-Luc Ponty Seria: Original Album Series Wykonawca: Ponty Jean-Luc Dystrybutor: Warner Music Poland Data premiery: 2013-02-11 Rok nagrania: 2013 Producent: Rhino Records Inc Nośnik: CD Liczba nośników: 5 Rodzaj opakowania: Jewel Case Wymiary w opakowaniu [mm]: 125 x 14 x 125 Indeks: 12673346 Prezentowane dane dotyczą zamówień dostarczanych i sprzedawanych przez empik. Anderson Ponty Band, Wolfgang Dauner Septett, European Jazz All Stars, Giorgio Gaslini Ensemble, Jef Gilson Big Band, George Gruntz Sekstett, Trio HLP, Mahavishnu Orchestra, The Mothers of Invention, Return to Forever, Gerald Wilson Orchestra

jean luc ponty frank zappa